Democratisch drama dreigt

De cijfers van de gerenommeerde Amerikaanse krant de Washington Post’ laten aan duidelijkheid niets te wensen over; de kans dat de Republikeinen in november tijdens de midterms, de tussentijdse verkiezingen voor de Senaat en het Huis van Afgevaardigden, ook de Senaat terugpakken op de Democraten is tachtig procent. Dat is een hoog en niet te onderschatten percentage. Als dat gebeurt, betekent het vrijwel zeker dat president Barack Obama tijdens de laatste twee jaar van zijn ambtstermijn aangeschoten wild is. Een artikel van Stan Bos.

Terugveroveren

De Washington Post baseert haar cijfers op fundamentele factoren die de tussentijdse verkiezingen beïnvloeden. Dan gaat het om presidentiële waarderingscijfers, de staat van de economie, maar ook om andere zaken. Zoals het gegeven dat sterke kandidaten eerder zijn geneigd zich in de strijd te werpen als ze een goede kans maken te winnen. Nu de kans groot is dat de Republikeinen de meerderheid in de Senaat terugveroveren, tellen de goede Republikeinse kandidaten nog maar eens hun knopen. Er lonkt een Democratisch drama in de verte.

Waarderingscijfers

Toch zit er ook een addertje onder het gras. De Republikeinen hoeven zich niet rijk te rekenen. De cijfers zijn, niet verrassend, gebaseerd op hoe Amerika er vandaag voorstaat. Slechts 43 procent van de Amerikanen vindt dat Obama zijn werk goed doet. De Amerikaanse economie blijft weliswaar groeien, maar nog niet zo hard als Obama hoopt. Dat heeft effect op zijn waarderingscijfers. De huizenmarkt trekt aan, de werkloosheid daalt, maar het gaat slechts met stapjes de goede kant op.

Symboolpolitiek

En dan is daar nog die nieuwe wet, de hervorming van de gezondheidszorg. Veertig miljoen onverzekerde Amerikanen kunnen zich inschrijven. Een ongekende prestatie van Obama, maar de Republikeinen doen er nog steeds alles aan de wet tegen te werken en terug te trekken. Ook dat is symboolpolitiek. Mochten de Republikeinen in november de meerderheid in de Senaat krijgen, dan zal Obama elk voorstel om ‘Obamacare’ te verwerpen vetoën. Die macht heeft de president. Maar John Boehner, de Republikeinse voorzitter van het Huis van Afgevaardigden, zei deze week te blijven werken aan de terugtrekking van de zorgwet.

Obamacare

De Republikeinen hebben een politiek belang bij hun pogingen Obamacare omver te werpen. Als het electoraat – en zeker de veertig miljoen onverzekerden – doorkrijgen welke voordelen Obamacare biedt, heeft de wet mogelijk verregaande consequenties in het stemgedrag. Daar hebben de Republikeinen geen voordeel bij. Desalniettemin blijft hun strijd opmerkelijk. Een democratische meerderheid in beide huizen nam de wet aan, de Hooggerechtshof verklaarde Obamacare grondwettelijk en tijdens de presidentsverkiezingen in 2012 koos Amerika met een ruime meerderheid voor Obama. Ondanks dat zijn opponent Romney te pas en te onpas verklaarde Obamacare op zijn eerste dag te zullen schrappen.

Presidentschap in de problemen

Ondertussen strijdt Obama tegen het beroerde beeld dat 52% van de Amerikanen heeft van Obamacare. De website om je in te schrijven, lag in het begin plat en Obama’s belofte dat iedereen zijn oude zorgverzekering kon houden, bleek niet in alle gevallen te kloppen. Obama beloofde dat 2014 het jaar van actie zou worden, maar met een dreigende nederlaag in de Senaat komt zijn presidentschap in de problemen. De Republikeinen weigeren samen te werken met Obama, ook al is dat niet in het landsbelang. Democratisch verlies dreigt in de staten Montana, South Dakota en West Virginia. Spannend wordt het in Alaska, Arkansas, Louisiana, Michigan en North Carolina.

Democratisch drama dreigt

In de tussentijd vindt 78% van de Amerikanen dat het Congres (Huis van Afgevaardigden, waar de Republikeinen de meerderheid al hebben, en Senaat) zijn werk niet goed doet; 62% is van mening dat het de verkeerde kant op gaat met het land. Als Obama na november nog iets wil bereiken (van de 100 zetels zijn er 53 Democraat, 45 Republikein en 2 onafhankelijk) dan moeten de Democraten in elk geval controle blijven houden over de Senaat. Anders dreigt voor Obama wat veel van zijn voorgangers ook overkwam: een verloren en dus frustrerende tweede termijn.

Stan Bos (1982) bezocht alle 50 staten en herinnert zich zijn kennismaking met Amerika nog goed. “Je bent nog geen 21, dus geen alcohol voor jou, zei de douanier op Newark Airport. Eenmaal tussen de indrukwekkende wolkenkrabbers en na de eerste zenuwachtige dag, dacht ik: dit is mijn land! Amerika is een topland met topmensen! Vanwege de ruimte, afwisseling, natuur, steden en het toeren in de auto.” Stan heeft nog lang geen genoeg van Amerika. “Ik wil nog meer zien van staten waar ik al ben geweest en als correspondent een presidentsverkiezing verslaan.” Zijn drie favoriete staten: Oregon, Utah en Maine (“al is de keuze best lastig”). Favoriete plek: de National Mall in Washington DC. @StanSchrijft