Willem Post over oma Hillary Clinton

Hillary en Bill Clinton werden afgelopen weekeinde opa en oma van een kerngezonde kleindochter, Charlotte. Het leidde – in elk geval voor even – de aandacht af van de grote vraag waar politieke junkies graag het antwoord op willen weten: doet Hillary in 2016 opnieuw een gooi naar het presidentschap? Na de geboorte van kleindochter Charlotte komt daar nog een interessante vraag bij: is het een voordeel voor een eventuele campagne van Hillary als zij straks met haar kleindochter op de arm door het land toert?

“Dat is absoluut een voordeel,” zegt Amerika-deskundige Willem Post van het Instituut Clingendael. “Mocht Hillary begin januari haar kandidatuur aankondigen, dan levert dat mooie familieplaatjes op. Het houdt bovendien de aandacht bij Bill een beetje weg. Anders komt hij wel heel centraal te staan. Amerika is een land van gezinnen, daar zijn family values heel belangrijk. Haar kleindochter maakt haar imago wat zachter. Hillary staat bekend als een hardliner. Ze neemt, zoals je weet, al wat afstand van Obama.”

Familie speelt belangrijke rol

Op het Amerikaanse campagnepad is het niet ongebruikelijk dat ook de familie – in tegenstelling tot Nederland – een belangrijke rol speelt. Bij de presidentsverkiezingen van 2012 kwamen de kinderen en kleinkinderen van Obama’s tegenstrever Mitt Romney regelmatig in beeld. Ook de familie Bush had en heeft er een handje van. John F. Kennedy liet zich tijdens zijn iets meer dan duizend dagen in het Witte Huis regelmatig fotograferen met zijn kinderen Caroline en John, wat het imago voor de buitenwacht van de jonge, vitale president (in de praktijk leed JFK aan de ziekte van Adisson) alleen maar versterkte.

Dus zou het Hillary bij een mogelijke presidentscampagne ook kunnen helpen. Opvallend is wel dat de timing erg gunstig is. De verkiezingen zijn pas in 2016 en mocht Hillary besluiten wederom de politieke arena te betreden, dan kan ze de komende maanden nog in relatieve rust genieten van haar omaschap. Willem Post wil die conclusie niet direct trekken, maar sluit het ook niet helemaal uit. “Bij de Clintons stroomt het politieke bloed door de aderen. Bij hen is alles politiek.”

Republikeins boter

Bevreesd voor negatieve campagne-effecten is Post niet. Als Hillary het Witte Huis bereikt, is ze 69 jaar. De Republikeinse scherpslijpers kunnen haar aanvallen op haar leeftijd. Post: “De Republikeinen hebben boter op hun hoofd. Ronald Reagan en pa Bush waren ook geen jonkies. Amerika is een land waar je wordt gerespecteerd als je wat ouder bent. Ik denk dat de leeftijdskwestie bij Hillary pas gaat spelen bij een tweede termijn. Waar ze wel op kan worden aangevallen, is dat tegenstanders zeggen dat Clinton oude politiek is. Aan de andere kant willen Amerikanen in tijden van onzekerheid een leider zien met de nodige ervaring. Als minister van Buitenlandse Zaken heeft ze het nodige meegemaakt.”

Chris Christie

Post schat de kans op ‘tachtig tot negentig procent’ in dat Hillary Clinton zich opnieuw kandideert voor het presidentschap. “Maar het kan snel veranderen. Bijvoorbeeld als het uit de hand loopt in het Midden-Oosten. En het grote gevaar is dat er een onbekend iemand opstaat als tegenstander bij de Democratische voorverkiezingen. Al is een fantastische campaigner zoals Obama natuurlijk een unicum.” Post denkt dat Chris Christie, gouverneur van New Jersey, nog altijd de belangrijkste kandidaat is aan Republikeinse kant. “Ondanks het brugschandaal blijft hij een politiek fenomeen. Als hij binnenkomt, dan gebeurt er wat. Hij is letterlijk en figuurlijk een zwaargewicht.”

Post verwacht in de eerste of tweede week van januari een statement van Hillary. En als ze zich opnieuw in de strijd gooit, gebeurt dat volgens zijn verwachting met een ‘groots moment’. “En met de kleine Charlotte erbij, dat wordt een mooi plaatje.”

Stan Bos (1982) bezocht alle 50 staten en herinnert zich zijn kennismaking met Amerika nog goed. “Je bent nog geen 21, dus geen alcohol voor jou, zei de douanier op Newark Airport. Eenmaal tussen de indrukwekkende wolkenkrabbers en na de eerste zenuwachtige dag, dacht ik: dit is mijn land! Amerika is een topland met topmensen! Vanwege de ruimte, afwisseling, natuur, steden en het toeren in de auto.” Stan heeft nog lang geen genoeg van Amerika. “Ik wil nog meer zien van staten waar ik al ben geweest en als correspondent een presidentsverkiezing verslaan.” Zijn drie favoriete staten: Oregon, Utah en Maine (“al is de keuze best lastig”). Favoriete plek: de National Mall in Washington DC. @StanSchrijft