Boodschappen doen in Amerika is een zegen

“Bonuskaart, zegels,” blaft de dienstdoende caissière van de Albert Heijn bij het afrekenen. Je zou bijna niet bevestigend durven te antwoorden, uit angst dat je haar daar nog eens extra mee vermoeit. Het is één van de aspecten van het boodschappen doen in Nederland. Net als de vaak ruwe wijze waarop je – zonder woorden – wordt gemaand toch vooral op te schieten de boodschappen in je tas te doen. De volgende klant moet immers ook worden geholpen en staat al licht ongeduldig met zijn of haar karretjes tegen jouw achterwerk aan te drukken. De reden: een beetje opschieten, want ik heb vandaag meer te doen. Nederlandse caissières en kassiers, de goeden uiteraard uitgezonderd, moeten eigenlijk eens een week op stage naar Amerika. Want boodschappen doen – en in het bijzonder – het afrekenen daarvan is in Amerika een zegen. Bij binnenkomst van bijvoorbeeld een Walmart Supercenter verwelkomt niet zelden een vaak wat oudere werknemer de bezoekers met de tekst ‘Welcome to Walmart’. Ziet u het voor zich als u in Nederland een supermarkt binnenkomt en als eerste de woorden ‘welkom bij Albert Heijn’ of ‘leuk dat u boodschappen komt doen bij C1000’  hoort? Nederlanders zouden het onzin en aanstellerij vinden.

Hoge servicegraad

Amerikanen niet. Dat komt simpelweg door de hoge servicegraad in het land. Dus ook in de supermarkten. Medewerkers lopen mee om iets aan te wijzen, maar vooral het afrekenen, als je de spullen op de band hebt gezet, is buitengewoon prettig. Je boodschappen worden door kassamedewerker of een speciaal daarvoor aangenomen medewerker in papieren of plastic tasjes gedaan – je hebt daarin soms zelf de keuze – en in het wagentje gezet. Alles met het grootste geduld. Wie echt veel inslaat, krijgt vaak de vraag of er iemand even moet meelopen naar de auto. Dat is service. Anderen in de rij tonen vrijwel altijd veel geduld, wellicht omdat ze weten hoe goed ze worden geholpen. En het leuke: in veel supermarkten valt het wisselgeld automatisch in een speciaal bakje.

Klant is koning bij het boodschappen doen

In de Verenigde Staten staat service hoog in het vaandel, ook omdat medewerkers voor een deel afhankelijk zijn van de fooien van klanten. In supermarkten, restaurants, nationale parken, boekwinkels, bij tankstations of diners; overal staat service centraal. Natuurlijk bestaan er uitzonderingen – zoals er ook in Nederland keurige caissières en kassiers zijn – maar in Amerika is de klant koning. Dat ervaar ik ook altijd bij de Barnes & Noble, ’s lands bekendste boekenketen. Ook daar worden je boeken, cd’s of dvd’s keurig ingepakt. De vraag (‘would you like a bag for your books, sir’) komt dan altijd voorbij.

Bij Amerikanen zit service in de genen, het is een way of life. Alleen al daarom is het voor buitenlandse toeristen een aangenaam land om te verblijven. En dan zijn we al die fraaie steden, prachtige natuur en afwisselende staten gemakshalve nog vergeten te noemen.

Stan Bos (1982) herinnert zich zijn kennismaking met Amerika nog goed. “Je bent nog geen 21, dus geen alcohol voor jou, zei de douanier op Newark Airport. Eenmaal tussen de indrukwekkende wolkenkrabbers en na de 1e zenuwachtige dag, dacht ik: dit is mijn land! Amerika is een topland met topmensen! Vanwege de ruimte, afwisseling, natuur, steden en het toeren in de auto.” Stan bezocht bijna alle staten, maar hij heeft nog een en ander op zijn verlanglijstje staan. “Mijn laatste staten bezoeken, naar de Amish en als correspondent een presidentsverkiezing verslaan.” Zijn favoriete plek is de National Mall in Washington DC. @StanSchrijft