Plantages en slavernij. Ze horen bij de Deep South als het koloniale VOC-verleden bij Nederland. Een bezoek aan een plantage mag dan ook niet ontbreken als je in die regio bent. Gastschrijver Harmke Hulsman was in Charleston, South Carolina en heeft daar de Boone Hall Plantation bezocht. Haar eerste bijdrage op USA365.nl!

Boone Hall Plantation: bezoek aan een historische plantage

Eerst even wat geschiedenis

Wat de Amsterdamse grachtengordel was voor onze hoge VOC-heren, was Charleston voor de rijke plantage-eigenaren van South Carolina. Een pronkstad met prachtige villa’s waar in de zomer alle culturele en sociale hoogtepunten plaatsvonden. Bijkomend voordeel was dat in Charleston de zeewind voor de nodige verkoeling zorgde in de plakkerig hete zomers. Speciaal hiervoor werden de veranda’s dwars op straat gebouwd. De sporen van dit rijke koloniale leven zijn tot op de dag van vandaag zichtbaar en de stad is een bezoek meer dan waard!

Plantages zijn een onlosmakelijk deel van de geschiedenis van Charleston en van Amerika. Het waren de plantage-eigenaren die zich fel verzetten tegen de anti-slavernijmaatregelen die president Lincoln wilde doorvoeren. Het zware werk op hun plantages werd in de 18e en 19e eeuw door slaven gedaan. Zonder slaven moesten er arbeiders in loondienst komen. Daarmee zou de katoenproductie niet meer winstgevend zijn en was de bron van rijkdom van de plantage-eigenaren verdwenen. Het is dan ook niet toevallig dat de Amerikaanse Burgeroorlog in Charleston begon. Kortom: tijd om in de voetsporen van de geschiedenis te stappen.

Grote tegenstelling

Op een ‘sticky hot’ junidag reden we naar Boone Hall Plantation, op ongeveer twintig autominuten van Charleston. Na wat gehorrel over een karrenspoor (zitten we wel goed?) kwamen we op de majestueuze oprijlaan van ¾ mijl naar Boone Hall. Eeuwenoude ‘live oak trees’ omzomen de oprijlaan, natuurlijk met enorme slierten Spaans mos eraan. De bomen zijn in 1743 door Thomas Boone geplant. Hij ligt zelf begraven naast de oprijlaan die hij ooit aanlegde. De oprijlaan straalt een en al grandeur, rijkdom en macht uit. Je ziet het romantische koloniale verleden zo voor je met dames in hoepelrokken en galante heren in rokkostuum. Des te schrijnender is dan de aanblik van de kleine schuurtjes (meer is het niet) direct links naast de oprijlaan. En kijk je recht vooruit, dan zie je het grote huis van het plantagegezin, verscholen achter nog meer bomen en struiken.

Werken op de plantage

Ook op Boone Hall werkten slaven. Op het terrein staan negen originele slavenhuisjes en een katoenspinhuis. In de huisjes krijg je via foto’s, film, voorwerpen en tekst een beeld van het leven van slaven op een plantage. Indrukwekkend en beklemmend, ook als je ziet hoe klein die huisjes zijn en hoe veel mensen erin moesten leven. En dan waren dit nog de huisjes van de ‘huisslaven’. Je kunt de huisjes zelf bekijken of meegaan met een gids.

Boone Hall laat ook de Gullah-cultuur van de slaven (her)leven. In het Gullah Theatre zijn diverse optredens. Bij de entree krijg je een schema met de optredens mee. Wij vonden het te warm in dit theater en hebben geen optreden bijgewoond. Wij kozen ervoor om met een open tram een tour te maken van veertig minuten over de plantage. De tour gaat langs moerassen, door het bos en langs de huidige akkers. De gids vertelt veel over de geschiedenis van de plantage. Op open plekken in het moeras moesten slaven bijvoorbeeld ook op het heetst van de dag bakstenen van klei maken. En wij vonden het al te warm om stil in een theater te zitten… Onvoorstelbaar dat hier ooit slaven moesten werken als je ziet hoe vredig de natuur er nu bij ligt. De gids wijst je trouwens ook op bijzondere planten en dieren onderweg.

Filmlocatie

Boone Hall fungeert ook als filmlocatie. Ik ben dol op de boeken van John Jakes en één van zijn series is verfilmd op Boone Hall: North & South met onder andere Patrick Swayze. In de serie fungeert Boone Hal als Mount Royal, het huis van de zuidelijke familie. Vandaar dat juist deze plantage op mijn lijstje stond. Ook The Notebook met Ryan Gosling heeft hier scènes gedraaid.

Het huis

Boone Hall is gesticht in 1681 door majoor John Boone. Hij kwam in Charleston aan met een van de eerste groepen Engelse kolonisten. Hij trouwde met een dochter van rijke ouders en verkreeg zo Boone Hall Plantation. Hun kleinzonen werden succesvolle politici: Edward Rutledge, één van de ondertekenaars van de Declaration of Independance, en John Rutledge, de eerste gouverneur van South Carolina.

Van het oorspronkelijke huis van de familie Boone is niets meer over. Het huidige huis is in 1936 gebouwd door de Canadese ambassadeur Thomas A. Stone. Hij vond het oude huis niet stijlvol genoeg. Uiteraard kun je het grote huis bekijken. Gidsen geven een half uur durende rondleiding en vertellen je van alles over de geschiedenis van het huis en hoe de ruimtes in het huis gebruikt werden.

De huidige eigenaren, de familie MacRae, stelden de plantage in 1956 open voor publiek. Zij willen hiermee de geschiedenis van het leven op de plantages laten zien en behouden. Boone Hall Plantation is één van de oudste plantages in Amerika die nog in bedrijf is. Oorspronkelijk leefden de bewoners van Boone Hall van de verbouw van pecannoten en – uiteraard – katoen. Ook bijzonder: Boone Hall leverde bakstenen voor de aanleg van Fort Sumter, het fort waar het eerste schot van de Burgeroorlog klonk. Tegenwoordig teelt men groenten en fruit op Boone Hall: perziken, tomaten, aardbeien en pompoenen.

Een bezoek aan Boone Hall Plantation duurt ongeveer twee tot drie uur.

Meer informatie?

Kijk eens op www.boonehallplantation.com!

Harmke Hulsman (1979) is communicatiespecialist, woont met vriend Chris in De Meern en werkt in politiek Den Haag. Gefascineerd door de geschiedenis en politiek van de VS. In 2011 maakte ze met Chris een roadtrip langs de oostkust. ‘We begonnen in New York City (wow!) en eindigden in Orlando. Geweldig om zelf op de plekken te lopen die je van tv kent en op de historische plekken waar ik over gelezen heb! Een weekje zon in Orlando in de winter staat ook hoog op ons favorietenlijstje.’ Twitter: @harmke_h