Nu aan het lezen
Fietsen door Amerika: Bart Spoormakers tikte de 5.500 kilometer aan

Bezoek ook: Hey!USA | NWYRK | volg ons op Facebook, X of Threads

Nacht Dag
USA365 brengt nieuws en bijzondere verhalen uit Amerika die je niet terugvindt bij andere Nederlandse en Vlaamse media.

Fietsen door Amerika: Bart Spoormakers tikte de 5.500 kilometer aan

Bijna 25 jaar geleden bezocht hij al eens de Verenigde Staten, en toen al was Bart Spoormakers (53) onder de indruk van de ongeëvenaarde natuur en de uitgestrektheid van het land. Dit jaar keerde de Helmonder terug om opnieuw ervan te genieten. Niet op een alledaagse manier: met een racefiets heeft hij het land van west naar oost doorkruist, van Los Angeles naar Boston in 33 dagen. Fietsen door Amerika: het werd een bijzondere reis.

Dit artikel van Perry Vermeulen verscheen op 28-12-2017 ook in het ED.

Fietsen door Amerika: van LA naar Boston

“Een paar jaar geleden begon het idee in mij te groeien”, vertelt de notaris (rechts op de foto) ruim een half jaar later. “Er zijn misschien wel honderd redenen om iets uiteindelijk niet door te zetten, maar dat ene argument won: ik wilde het gewoon erg graag. Gelukkig stond mijn vrouw er helemaal achter. Het ging om de Fast America Ride van de organisatie American By Bicycle, een route van 5.500 kilometer. In stadsgenoot David Bakker vond ik een hele enthousiaste reisgenoot. Ik had het ook alleen gedaan, maar met elkaar heb je echt een veel rijkere ervaring. We hebben veel aan elkaar gehad. Er fietsten nog veertien anderen mee, een mooi internationaal gezelschap.” David (links), een sportieve dertiger, is handig met nieuwe media. Mooi meegenomen: vanaf zondag 22 april 2017 kon heel Helmond het duo op internet volgen. Helmondse sponsoren werden daarbij iedere dag in het zonnetje gezet, Bart en David hebben uiteindelijk flinke sommen geld opgehaald voor goede doelen. Bart koos voor de jeugdopleiding van ‘zijn’ stadsharmonie Phileutonia.

Je beleeft het anders op een tweewieler

“We waren goed voorbereid, hadden in eigen land onder meer de Amstel Gold Race gereden. Maar daar fietsen, op die oneindig lange tweebaanswegen en snelwegen, daar was het ons om te doen. Iedere dag fietsten we zo’n 180 kilometer. Elke etappe begon met een gezamenlijke briefing over de route, daarna was het ieder voor zich. Ik schat dat ik een kwart van de reis alleen heb afgelegd, vaker fiets je samen met iemand die ongeveer hetzelfde tempo fietst. Er waren genoeg kleurrijke figuren, zoals een 68-jarige dominee en Mike, de tourleider. Die heeft al zo’n 225.000 mijl in zijn benen zitten, ongelofelijk knap. ‘We have to earn the right to be on the road’, riep hij vaak tegen automobilisten.” Je beleeft het land volgens Bart heel anders op een tweewieler. “En dan wordt je ingehaald door zo’n oneindig lange trein met een claxonnerende machinist, echt betoverend mooi. Er zijn ook zware dagen bij hoor, vergis je niet. Tussendoor hebben we twee rustdagen gehad. Goed om dan even de batterij op te laden. Sowieso vond ik het als diabeet heel interessant hoe het mij zou vergaan. Ik at iedere dag onder meer zeven bananen om het allemaal een beetje op peil te houden in mijn lichaam. Die dingen kwamen op een gegeven moment echt mijn strot uit. Met een sensor op mijn bovenarm kon ik steeds heel makkelijk mijn bloedsuikerspiegel scannen. Die innovatie was echt een verademing.”

Veel om van te genieten

Het bliksembezoek van ondernemer Sander van der Lande in de staat New York was eervol, de knipbeurt in een Amerikaanse kapsalon was een belevenis. Slaapplaats Las Vegas bleek niet het gokwalhalla, maar een nietszeggend gat in New Mexico. Bij één etappe was hij als eerste bij het einddoel, al was presteren natuurlijk helemaal niet belangrijk. En er was het overlijden van zijn schoonvader, een zwarte pagina. In overleg met zijn vrouw heeft Bart zijn reis niet onderbroken. Een voor een komen de herinneringen weer boven. “Als ik er zo over praat, ben ik weer helemaal in Amerika. Ik kan veel genieten van Californië en Arizona, maar staten als Kansas zijn op hun manier ook prachtig. Ook de laatste middag zal ik nooit vergeten. Het regende hard op weg naar Boston, we waren doorweekt. De laatste tien mijl moest ik het zonder bril doen, ik zag nauwelijks iets en kon alleen maar het fluorescerende pak van Scott volgen, de dominee waarmee ik die dag fietste. Levensgevaarlijk. Maar dan stap je af. Verkrampt, maar voldaan en blij. Een onbeschrijfelijk gevoel.”

Het was hét hoogtepunt van 2017 voor Bart Spoormakers. “Een maand waar ik lang naar toeleefde. Als je écht iets wil, ga er dan voor. Streef het na, doe het gewoon. Er zijn altijd wegen.”

De dagelijkse verhalen teruglezen en veel prachtige foto’s zien? Kijk op www.roadtoamerica.nl.

Bekijk reacties (0)

Leave a Reply

Your email address will not be published.

Scroll naar boven