Wat we leerden van Flodder in Amerika

Het is 1992 en de meest asociale familie van ons land keert terug op het witte doek! 1.493.873 Nederlanders keken in de bioscoop naar het tweede avontuur van de familie Flodder, dat zich afspeelde in New York City. De Flodders verkennen de prachtige stad, met alle rampzalige gevolgen van dien. In deze koude decembermaand keken wij nog eens naar de film. Wat leerden we van de film, die alweer 22 jaar geleden uitkwam? Wat is er veranderd in NYC? Herbeleef Flodder in Amerika! En wil jij de film in zijn geheel online bekijken? Scroll dan even helemaal naar beneden.

Eerst maar eens de filmposter en een kijkje achter de schermen. We zien regisseur Dick Maas en cameraman Marc Felperlaan, in de tuin van het Witte Huis. Tegenwoordig mogen filmploegen helaas niet meer filmen in de tuin van de Amerikaanse president.

Flodder in Amerika

Na aankomst in New York City zien we fraaie beelden van bekende gebouwen; ook de Twin Towers behoren natuurlijk nog tot de skyline. De Flodders rijden naar hun hotel, althans, het hotel dat ze per ongeluk bemachtigen, nadat op vliegveld JFK de koffers worden verwisseld met een Russische delegatie wetenschappers. Wie de hele synsopis wil lezen, kan onder meer terecht op Wikipedia.

De chaufeur van de limousine ziet zus Kees (Tatjana Simic) wel zitten en vraagt haar of ze met hem mee wil; hij kan haar wel de hot spots laten zien. Kees wijst hem beleefd af. “Hutspot? No, no, thank you.” Nabij Times Square zien ze een vestiging van McDonalds. Ma Flodder (Nelly Frijda): “Hebben ze die hier ook al?”

De Flodders arriveren dan in het statige Plaza Hotel. Wat we leren? Honden zijn hier niet welkom (Ma Flodder: “Ach ja, zo’n beest heeft honger, hè”) en de roomservice komt zelfs tot in de badkamer.

En: net als in Nederland had men er het Rad van Fortuin, in Amerika Wheel of Fortune genoemd. Zij begonnen er in 1975 mee, wij volgden in 1990.

Ook leerzaam: het verkeer is in New York City hopeloos, men heeft er altijd haast en een taxi bemachtigen is zo eenvoudig nog niet. Sjakie (Lou Landré) blijft het tevergeefs proberen…

De Flodders trekken er vervolgens op uit met een kaart. Broer Kees (René van ’t Hof): “Al die straten hebben nummers.” Johnny (Huub Stapel): “Jaja, dan kun je ze uit elkaar houden. Hier, de Wall Street dat lijkt me wel wat. Dat is zoiets als de Walletjes. Daar gaat een heleboel geld om.” Het zestal loopt ook over 42nd Street, dat in die tijd nog een paradijs voor volwassenen was, met veel seksshops en prostitutie. Kees tegen zijn broertje: “Amerika is het land van de ongewenste mogelijkheden, Henkie!”

Er worden souveniers gekocht en, tsja, deze scène kennen we allemaal nog wel…

Op een feestje ontmoet zus Kees een aanbidder, die haar wat leert over de skyline. Johnny: “Je moet wel een beetje oppassen met die Amerikanen, Kees. Voor je het weet zitten ze in je broek.” De Flodders arriveren erna weer in het Plaza Hotel. Ze leren de verveelde receptionist een Nederlands liedje (Johnny: “We are not going home. Not yet, not yet, not yet, not yet”). De familie Flodder is echter niet langer welkom in het hotel. Ze overnachten in Central Park. In die jaren is het op veel plekken in het park gevaarlijk, zeker na zonsondergang.

Ondertussen krijgt Sjakie het steeds moeilijker; een zwerver neemt hem mee naar een opvanghuis voor daklozen. Hier krijgt Sjakie een les over het Amerikaanse economische systeem.

De familie Flodder helpt een man die in Central Park wordt aangevallen en als dank krijgt de familie onderdak in zijn nachtclub. Het ondernemende zestal helpt de Amerikaanse ondernemer; Ma Flodder leert hem wat bitterballen zijn, zus Kees heeft haar eigen specialisme.

Leermomentje: de benzine is in Amerika een stuk goedkoper. Broer Kees: “Jezus, wat kun je hier veel tanken met tien dollar. Die meter gaat maar door.” Johnny: “Ja, is in Nederland drie keer zo duur, een gouden handel.” Kees: “Als we terug in Nederland zijn blijven we hier tanken.”

Er is ook tijd voor plezier. Zoals in iedere film van Flodder vergaapt broer Kees zich aan lokale schoonheden. In zijn fantasie zijn de sportende vrouwen als altijd naakt…

Een wilde achtervolging door het Financial District eindigt met een crash van de achtervolgers. Johnny: “Een typische Wall Street crash.” De familie zit snel erna weer rustig op het dakterras, maar donkere wolken pakken zich samen boven de Flodders. Hun tijd in Amerika zit er bijna op… Op de foto rechts ligt dochter Kees heerlijk te zonnen; ze heeft hier echter een panty aan, want het was op dat moment erg koud in New York City.

Tegen het einde van de film leren we nog wat van Amerikaanse moraal via de zoon van de president (links) en van de president zelf (midden en rechts).

Door toedoen van de Flodders raakt Miss Liberty haar hoofd kwijt. De familie reist terug naar Nederland, maar niet voordat de Amerikaanse overheid nog even flink werd gechanteerd. Wat de president in hun nachtclub deed, bleef zo mooi verborgen voor de rest van de wereld…