Route 66 in Arizona
Medewerker Tim Wilson (foto hieronder) staat achter de toonbank als wij het Powerhouse Visitors Center in Kingman binnenlopen. We hebben die ochtend al zo’n 50 kilometer gereden vanuit ons doorreishotel in Laughlin, het gokparadijs op de grens van Arizona en Nevada. In Kingman eten we ons ontbijt en willen we even het Route 66-museum bezoeken, gevestigd in het historische gebouw waar Tim werkt. Uiteindelijk hebben we langer met hem staan praten, dan dat we ons hebben vergaapt aan de museumcollectie op de bovenverdieping. Tim blijkt, zoals veel van zijn landgenoten, een enorm aardige vent die met liefde en trots over zijn regio praat.
Route 66 in Arizona
Kingman ligt aan de Mother Road en bijna alle bezoekers komen hier om alleen die reden. Tim praat vol bezieling over het stuk Route 66 in zijn staat, en als we er later die middag overheen rijden blijkt hij niet te hebben overdreven. Dit deel van de beroemde weg is sfeervol en leuk. Authentiek? Not so much. Natuurlijk is het vooral erg toeristisch op de weg die ons van Kingman naar Williams brengt. Maar neem hem vooral als je hier bent – kies niet voor de snelle oplossing over US 40.
Aan je linkerhand passeer je op een gegeven moment de prijzige Grand Canyon Skywalk in het Hualapai-indianenreservaat, de nog redelijk nieuwe attractie. Veel leuker is de Angel & Vilma Delgadillo’s Route 66 Gift Shop & Visitor’s Center in het dorpje Seligman, van kapper Angel Delgadillo. De bejaarde man is een fenomeen; zonder hem had er nu geen leven meer gezeten in het deel van Route 66 in Arizona. Tim gaf ons in Kingman een stempelboekje mee en we laten Angel braaf stempelen. Buiten bewonderen we kleurrijke houten panden, roestige wagens en andere attributen die waarschijnlijk ouder zijn dan de beroemdste inwoner van het dorp.
Het zou bij dat ene stempeltje blijven, we moeten door. Want wie bij Williams noordwaarts rijdt, komt na 90 kilometer bij een van de zeven wereldwonderen der natuur uit. De Grand Canyon.
We hebben genoten van het prachtige nationale park, natuurlijk. Maar denkend aan Arizona herinneren we ons vooral andere momenten. Zonsopgang bij Horseshoe Bend, bijvoorbeeld. Het was een uur of zeven in de ochtend en we waren met niet meer dan een man of tien. Wat een majestueus uitzicht. En dan hadden we die ochtend ook nog het bezoek aan de betoverende Antelope Canyon, met haar fotogenieke lichteffecten. Ook een belevenis, onder begeleiding van gidsen van de Navajo-indianenstam – je bevindt je hier op hun grondgebied en dat voelt vooral je portemonnee. Toch: doen!
Maar we denken bij Arizona overal ook terug aan de aardige, patriottistische inwoners van Kingman en Seligman. Verliefd op hun stukje Amerika, en geef ze eens ongelijk.
Helmond, 1982. De veelzijdigheid, daar zit 't 'm in. De afwisseling tussen enorme vlaktes, kleine dorpen en wereldsteden. De mensen, de cultuur. Op je porch in Mississippi met je biertje en de blues, tussen de mensen op Times Square, genieten van Yosemite Valley. Amerika: ik zou er ieder jaar drie keer heen kunnen gaan. Ik heb nu negen reizen gemaakt en 35 staten bezocht.