Zonsondergang in Holbrook, Arizona. Daarover gaat deze nieuwe editie van ‘Foto met een verhaal’. In dit verhaal neem ik je mee tijdens het rijden van Route 66, wat ik in 2016 deed. Holbrook was een van mijn stops onderweg. Ik maakte er deze foto, destijds wat teleurgesteld over het resultaat zoals ik dat op mijn telefoon zag. Achteraf dolblij, want de foto is inmiddels een van mijn favorieten van die reis. Waarom dat zo is, vertel ik je in dit verhaal.

Holbrook, Arizona: Foto met een verhaal

Jongensdroom 

Route 66 rijden, een jongensdroom. Althans voor mij wel denk ik. De legendarische route is wat mij betreft het klassieke verhaal van de opkomst en het verval van de American Dream. De weg werd de opening naar het westen van het land waar velen een nieuw bestaan hoopten op te bouwen. Langzaam maar zeker trad het verval in, totdat de moderne Interstates de Route volledig vervingen. Nog zo’n driekwart van de Route 66 is te rijden over de originele wegen (want het is echt niet 1 lange weg, het zijn vele wegen), de rest is vervangen door Interstate of simpelweg te vervallen om nog overheen te rijden.

Toen ik in 2013 op de pier van Santa Monica stond, het eindpunt van Route 66, bedacht ik me dat ik deze weg maar eens moest rijden. Drie jaar later was het zover en legde ik het hele traject van Chicago naar Los Angeles af. Zoveel mogelijk het oorspronkelijke traject. Hoe dat was? Waanzinnig mooi. Een geweldige roadtrip, nog steeds de mooiste vakantie die ik heb gehad. Niet per se de meest geweldige natuur die je tegenkomt, voornamelijk kilometers asfalt die voorbij razen. Klein dorpjes waar je stopt. Toeristische plekken en onverwachte ‘hidden gems’. Spookstadjes. Echte Amerikanen die je spreekt,. Die worstelen om het hoofd boven water te houden. Die oprecht geinteresseerd zijn in wat die vreemdeling in hun dorpje komt doen. Slappe hotdogs op kleffe broodjes, liters koffie in pittoreske diners en vervallen wegrestaurantjes, scrambled eggs etc. Geweldige steden ook: Chicago, St. Louis, Oklahoma City, Santa Fe, Los Angeles. Bijzondere stukjes in Missouri, Texas, teveel om op te noemen eigenlijk.

Bekijk hier mijn Route 66-fotoverslag: ruim 50 foto’s!

Zonsondergang in Holbrook, Arizona

Op 9 september 2016 reed ik begin van de avond Holbrook binnen, een stadje in Arizona. Eerder die dag was ik door het Petrified Forest National Park gereden, waar Route 66 letterlijk doorheen loopt. Een prachtig park, niet vol groen ofzo, maar een soort kruising tussen Death Valley en het Joshua Tree National Park (zonder Joshua Trees). Enfin, ik was moe, al zo’n twee weken onderweg, veel gereden, gewandeld, gezien, veel indrukken. Een roadtrip in je eentje is geen ontspannen vakantie zoals een weekje strand dat is. Het is hard werken, je bent super geconcentreerd, met een bijzondere focus. Wel prettig, want zelfs nu denk ik dat ik elk dorpje en gehucht nog volledig zou herkennen, zo scherp voelde ik me toen. Heerlijk.

Holbrook dus. Ik checkte in in mijn hotel, een doorsnee iets dat vlakbij de Route 66 lag, aan Navajo Boulevard, waar zowat alle hotels in Holbrook liggen. Ik ging wat eten en wandelde in de schemering nog even langs de weg. De zon ging bijna onder, maar het was nog steeds warm. Er was weinig te zien. Asfalt, prairie, drive-ins van McDonalds en Starbucks, een watertoren en wat motels. Bekende wegen dus, voor wie wel eens vaker door Amerika heeft gereden. Het uitzicht zorgde ervoor dat ik er wel klaar mee was en terug wilde lopen naar het hotel. Mijn oog viel op een bankje, met daarvoor het Route 66-logo. Ik ging zitten en keek pal tegen de zon in. Zag een watertoren met daarop ‘Holbrook’. Wat gebouwen, asfalt en een heldere lucht. Niets meer, niet minder. De zon leek enorm groot, hier in Holbrook. Alsof hij verderop in deze staat onderging.

Onderweg

Dit tafereel, wat je ziet op de foto bovenaan, was eigenlijk deze hele reis. Misschien zaten hier 50 jaar geleden ook al mensen die de Route 66 reden en stopten in Holbrook. Misschien stond hier toen ook een bankje, destijds natuurlijk nog zonder toeristisch logo erop. Mensen zaten hier, uit te rusten van een lange dag rijden in de hitte. Bij te komen van alle opgedane indrukken onderweg. Generaties Amerikanen reden hier langs, op zoek naar een betere toekomst. En ik zat hier ook. Onderweg. Ik moest nog wel een eindje naar Los Angeles en had al zoveel geweldigs gezien en beleefd. Daar dacht ik aan. Maar toch, daar op dat moment, die paar minuten op dat bankje, dacht ik even helemaal niets en zat ik vooral te genieten van deze zonsondergang in Holbrook, Arizona.