George Washington: Father of the Nation, eerste president van de VS, legende, icoon. Maar wat weten we eigenlijk van deze man? Wie was hij? Hoe kwam het dat juist hij de eerste leider van de Verenigde Staten werd? Wat was eigenlijk zijn rol bij het ontstaan van de VS? Gastschrijfster Harmke Hulsman las de biografie ‘Washington: a life’ van Ron Chernow en bespreekt dit boek met ons. 

5x de mens George Washington in “Washington: a life”

Dé biografie over George Washington van Ron Chernow

Ron Chernow is een van de beste biografen van de VS. Hij schreef biografieën over de bankiersfamilie Morgan, John D. Rockefeller en Alexander Hamilton. Die laatste is bewerkt tot de Broadway-hitmusical ‘Hamilton’. In 2010 kwam ‘Washington. A life’ uit, waarvoor hij in 2011 de Pulitzer Prize for Biography or Autobiography kreeg.

George Washington. We kennen hem van zijn portretten: een serene, kalme, strenge en afstandelijke man. Ron Chernow begint elk deel van zijn biografie met een portret. Hij wil hem in het vuistdikke boek tot leven wekken als een man van vlees en bloed. Het boek leest erg prettig: geen feitenbombardement, maar een menselijk verhaal. Het boek is niet in het Nederlands verkrijgbaar. Laat je er niet door weerhouden, ook niet door de dikte van het boek (bijna 1.000 pagina’s). Ik geef je alvast 5 voorbeelden van de mens George Washington waarmee je in het boek kennismaakt.

Rotte tanden, doof en een slechte heup

Bij een jaarlijkse ‘medical check-up’ van de president zou bij George Washington de uitkomst zeker niet overal ‘excellent’ zijn zoals bij de huidige president. Zo had hij rotte tanden en kiezen, zoals zoveel mensen in die tijd. Hij liet door een Franse arts in Europa dure prothesen maken. Helaas leerden mensen toen nog niet om 2 keer per dag je tanden te poetsen, dus ook al waren je tanden en kiezen getrokken en had je een soort van kunstgebit, je tandvlees was doorlopend ontstoken. Ik durf te wedden dat je nu anders naar zijn mond kijkt!

Een van Washingtons kwaliteiten was dat hij als een sfinx zweeg terwijl iedereen om hem heen discussieerde. Hij was bang om in het openbaar te spreken: hij worstelde met zijn emoties en was bang publiekelijk te ‘breken’. Daarom zweeg hij. Hierdoor werd hij een verbindende figuur doordat hij buiten alle discussies bleef. Toen hij steeds dover werd, kon hij dit gebrek goed verbergen. Tot slot was ook zijn heup niet best. Hij zat graag hoog te paard, omdat de mensen hem zo kenden en hij zijn status ermee kon bevestigen. Helse pijnen waren zijn deel als hij toch te paard een dorp inreed in plaats van verstandig in een koets te blijven zitten.

Driftkikker

De zo beheerste, serene man op portretten was van binnen een kokende vulkaan. Hij was een heetgebakerd jongetje waar zijn moeder haar handen vol aan had. Hij had het overigens van geen vreemde: ook zijn moeder had een stevig temperament. In zijn jeugd heeft hij echt moeten leren zijn temperament te beheersen. Dankzij zijn enorme ambitie is hem dat gelukt.

IJdeltuit

George Washington, die kalme, bedachtzame man, was een enorme ijdeltuit. Hij gaf bakken met geld uit aan de laatste mode, de nieuwste koetsen en de fijnste meubels. Niet alleen voor zichzelf, maar ook voor zijn personeel dat er uiteraard ook tip-top uit moest zien. Al tijdens de Revolutie was hij zich bewust van zijn rol in de geschiedenis. Hij liet een legertje klerken zijn dagboeken bewerken en ‘in het net’ overschrijven. Zo zorgde hij zelf voor zijn eigen ‘legacy’.

Big spender

George Washington zat bijna zijn hele leven op het randje van faillissement. Hij gaf veel geld uit aan kleding en meubels en was een vastgoedspeculant. Zijn ambitie (geld en macht) was ook drijfveer voor zijn wrok naar de Engelsen. Maatregelen van de Engelsen beperkten hem als plantagehouder en vastgoedspeculateur. Zijn enorme rekening bij zijn Londense agent voor al zijn geïmporteerde luxegoederen hielp vast ook niet mee.

Vond president zijn maar niks

George Washington vond president zijn maar niks, een vermoeiende bezigheid. Zijn hele leven was hij altijd buiten geweest: als jongen, als soldaat, als planter, als generaal. Ineens speelde zijn leven zich af in de stad tijdens feestjes, bals en vergaderingen. Eerst in New York, waar hij doodongelukkig werd, en daarna in Philadelphia. Toch stemde hij in met een tweede termijn. George Washington de ijdeltuit kon niet zonder de waardering en aandacht die hij als president kreeg.

Lezend over de mens George Washington werd hij nog imposanter. Hij was geen halfgod of een perfect wezen. Hij had ook zijn menselijke en mindere kanten. Sterker, die komen af en toe schrikbarend overeen met de huidige president. George Washington liet zien dat je daarmee ook – of misschien wel juist – een uitstekend president kunt zijn.

Harmke Hulsman (1979), woonachtig in het Noord-Limburgse Velden, werkt als online adviseur bij een adviesbureau voor overheden. Ze is gefascineerd door de geschiedenis en politiek van de VS. In 2011 maakte ze een roadtrip langs de oostkust. ‘We begonnen in New York City (wow!) en eindigden in Orlando. Geweldig om zelf op de plekken te lopen die je van tv kent en op de historische plekken waar ik over gelezen heb! Een weekje zon in Orlando in de winter staat ook hoog op mijn favorietenlijstje.’Twitter: @harmke_h