Het was 1999, mijn stage op een boerderij in Canada zat er net op, toen iemand tegen mij zei; “Nu moet  je ook eens bij boeren in Texas gaan kijken, dat is net Canada, maar dan andersom”. Iets maakte mij nieuwsgierig in die uitspraak en ik ging op onderzoek uit… Lees mee met het verslag van Linda van der Veer! 

Boeren in Texas: stage op het Texaanse platteland

Aankomst in Dallas

Als boerendochter ben ik gek van het plattelandsleven. Ik zat op een agrarische school en er kwam in 2001 nog een stage aan. Deze gelegenheid greep ik met beide handen aan en zo vertrok ik in januari 2001 naar Dallas, Texas. Ik wist niet wat ik ervan moest verwachten. Canada was zo mooi en als dit het Canadese Texas was, moest het wel bijzonder zijn. Eenmaal aangekomen op Dallas airport moest ik door de paspoortcontrole, waar heel mijn tas werd leeggehaald.

Ik snapte niet waarom, maar later kwam ik er achter dat in Texas de meeste illegalen zitten van heel Noord-Amerika. Texas zit namelijk vol met boeren en die hebben altijd werk. Inmiddels in 2017 spreekt president Trump van een muur bij de grens met Mexico. De meeste illegale werknemers in Texas zijn Mexicanen, die de rivier over zwemmen en zo Amerika binnen komen. Economische vluchtelingen, gelukszoekers, maar vooral triest. Deze mensen hebben het niet best in Mexico en hopen zo voor hun familie geld te verdienen. Ze werken zich het apezuur en sturen alles terug naar Mexico, waar ze vaak een gezin hebben dat ze maanden of jaren niet zien.

Stageplek in Pickton, Texas

Na de strenge controle (allemaal nog voor 9-11) stond ik met beide benen op Texaanse grond op zoek naar mijn nieuwe werkgever, Erwin. Erwin en zijn gezin kwamen uit de Achterhoek en zijn in 1990 geëmigreerd. Al snel had ik hem gevonden en we gingen op weg naar de “farm” in een dikke pickup-truck. De boerderij waar ik stage ging lopen, ligt in de gemeenschap van Pickton, in noordoost Texas. Pickton is een dorp met slechts een post-office met de postcode 75471. Meer was er niet…

Daar zat ik dan, in “lone star state” Texas, de staat waarin president John F. Kennedy werd vermoord. Verbazingwekkend vond ik het verschil met Canada. Het eerste dat opviel, is dat de koeienstallen in Texas geen muren hebben. Waar het in Canada in de winter -40° C. kan worden, kan het kwik in Texas in de zomer oplopen tot wel +40° C.  De daken van de stallen dienen daarom ook als schaduwdak, met daaronder een sprinklerinstallatie, waarmee de koeien worden afgekoeld.

Dagindeling

Mijn dagelijkse werkzaamheden waren het schoonschuiven van de wachtruimte, een ruimte waar de koeien staan voordat zij gemolken worden. Na het melken werd de combinatie van stront, urine en (spoel)water weggeschoven naar de lagoon. De lagoon is een “gierput” wat in Texas (en vele andere staten) niet meer is dan een gegraven gat nabij de stal, waarin men de mest opslaat. Dit staat in tegenstelling tot de moderne Nederlandse wet- en regelgeving. Moet je eens voorstellen dat elke koeienboer in Nederland een open gat naast zijn stal heeft vol met mest! Na het schoonschuiven, was ik de rest van de ochtend bezig met het voeren van de koeien. In delen van het zuiden van Noord-Amerika wordt katoen geteeld. Het zaad van katoenbollen wordt gebruikt als koeienvoer, één van de opmerkelijke verschillen in het voeren. In de mest vind je later dan ook weer schilfertjes terug van het katoenzaad.

Er zijn weinig tot geen boeren in Texas die zelf melken. Meestal huren zij Mexicanen in die langs de deur komen vragen naar “Trabajo” (werk). Het zijn relatief goedkope krachten die op het erf wonen in een “mobile home” (stacaravan). Met de snelheid waarmee ze komen, zijn sommigen ook zo weer vertrokken. Door het melken uit te besteden, is er voldoende tijd om het bedrijf te managen. In de middag was er altijd ruimte voor klussen. Een voerhek repareren, de afrastering controleren en repareren, iets schoonmaken, gras maaien, noem maar op. Eind van de middag volgde er altijd een rondje op de quad door de weilanden om de droge koeien te tellen en het jongvee te controleren. Zwakke dieren worden weleens gepakt door het wild wat in de bossen zit, zoals coyotes. Op die schitterende rondes zag je prachtige dieren in de avondschemer.

Herinneringen aan het platteland

Het zijn prachtige herinneringen, zo gingen we op maandag naar de “sale barn” als het regende. Dit is een veiling, waar stierkalfjes gebracht werden. Meestal keken we of er goede koeien te koop waren, die dan mee terug gingen naar de boerderij. Een bijzondere ervaring. Een veilingmeester moet eerst een zware opleiding volgen om vervolgens veilingmeester te kunnen worden.

Op vrijdag deden we altijd de boodschappen, nadat we eerst uit lunchen geweest waren. De één naar de Walmart voor de normale boodschappen, de ander een rondje boodschappen voor de boerderij. Medicijnen voor de koeien, onderdelen voor machines e.d. Het mooie aan Texas is dat het een cowboyland is. Overal waar je kijkt, zie je op pruimtabak kauwende mannen in geruite overhemden met cowboylaarzen en een hoed op, rijdend in een pick-up truck. Geweldig!

De cultuur die heerst in Texas is country, met een Mexicaans tintje. Er zijn vele rodeoshows in deze no-nonsens cultuur. In 2013 ben ik tijdens onze Route 66 reis, even afgeweken van de route om mijn oude stage-adresje te bezoeken. Het is prachtig te zien hoe de kinderen gegroeid zijn, het bedrijf gegroeid is en de cultuur nog maar nauwelijks veranderd is. Zo is Lisa, de dochter die tijdens mijn stage 10 was, uitgegroeid tot Miss Rodeo America 2017. Zoon Mike is trotse brandweerman. Geweldig om ze na zoveel jaar weer te zien!

Wat is er opmerkelijk aan boeren in Texas?

• 

  Het is geen beroep, het is “a way of living”.

• Het weer is extreem, op één dag kan het vriezen en later 25 graden worden.
• Alle boeren worden gerespecteerd, of je nu 300 koeien melkt, of 10.000.
• Als men in Nederland spreekt over megastallen, moet ons kabinet maar eens in Texas gaan kijken.
• Cowboys zijn samen met Mexicanen het boegbeeld van de staat.
• Texas kent het oosten met bossen, het westen met woestijn en een kustlijn aan de ruige Golf van Mexico.
• Rodeowedstijden zijn onderdeel van het leven in Texas.
• Handelen met dieren, jagen op wild, rodeo wedstrijden zijn normaal (niks is zielig).
• Mest is geen issue, al worden de “regels” wel langzamerhand wat strenger.
• Alles gebeurt met quad, golfkar, paard, auto of trekker, men loopt vrij weinig.
• Overal kun je agrarische spullen kopen.
• Er zijn legio westernwinkels, zelfs in de stad kun je een overall en laarzen kopen.
• Bij grote bedrijven is vaak een “dorp” aan stacaravans waarin alle medewerkers (Mexicanen) wonen.
• 30% van de Texanen spreekt Spaans.
• Weilanden hebben allemaal een zwemvijver waar de koeien drinken en zwemmen.
• Koeien kunnen zwemmen en doen dat ook als het warm is.

Boer zoekt Vrouw

Afgelopen seizoen heb ik met veel plezier gekeken naar Boer zoekt Vrouw Internationaal, waarbij boer Olke uit Texas kwam. Winnsboro is een dorp wat vlakbij mijn oude stage ligt. De beelden waren daarom leuk en herkenbaar. Vooral het stukje waarin blijkt dat Alberdien (emotionele dierenvriend), die smoorverliefd is op Olke, niet tegen het harde leven in Texas kan. Misschien voor haar niet leuk, maar dat is wel de realiteit van het Texaanse boerenleven. Het leven van boeren in Texas gaat niet over rozen en kalfjes zijn toekomstige productiedieren en geen “aai”-dieren..

Linda van der Veer (1980) is freelance-adviseur in de groen,- grond,- en infrasector. Ze houdt enorm van reizen en Amerika en Canada zijn haar favoriete bestemmingen. Al twaalf keer maakte ze de oversteek naar het continent. Haar missie is om alle staten een keer te bezoeken; de teller staat nu op 26. Yellowstone, het wilde westen van Wyoming, de graanvelden in South Dakota en San Francisco zijn haar ‘absolute toppers’.
Linda op Twitter: @Agrolin